Tukeniyorum Rabbim!
Tükeniyorum Rabbim! Yalnız kaldığımı düşünüp, varlığının her an, her noktada tezâhür ettiğini,
beni devamlı koruyup gözettiğini, gönlümden geçenlere dahî cevap verdiğini unuttuğum zaman,
Rabbim demeyi unuttuğum an tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim! Sana yaslandığım, Sana güvendiğim, Seninle başlayıp, Seninle devam ettiğim,
tüm işlerimi Sana havâle ettiğim an!
Ne güzel Dostsun dediğim zaman diriliyorum
Tükeniyorum Rabbim! Tüm sevdiklerimden; anne-babamdan, cânandan,
ten kafesindeki cândan daha yakın olduğunu bilerek, ellerimi Sana açmayı,
Senden netice, Senden çâre beklemeyi unuttuğum zaman!
Bu dertler neden bana? dediğim an tükeniyorum
Diriliyorum Rabbim! Havayı soluyup Seninle dolduğum, gözümü açtığımda Seni bulduğum,
en sağlıklı irtibatı Seninle kurduğum, tüm dünya bana küsse de Senin dostluğunu ümid ettiğim an!
Kahrın da hoş , lütfun da hoş dediğim zaman diriliyorum
Tükeniyorum Rabbim! Hayat enkâzı altında kaldığımda, çekiç misâli zaman beynime vurduğunda
Hayal, ideal diye, küçük hedefler peşinde koştuğumda
Dünya meşgalesine dalıp, bir cenneti, bir azabı, bir de ölümü unuttuğumda
Beni affet demeyi azalttığımda tükeniyorum
Diriliyorum Rabbim! Yandığımda Seninle söndüğüm, Seni hatırlayıp rûhumu güldürdüğüm,
O sırlı gücünden kuvvet aldığım, Seninle yürüdüğüm, dua ederek Seninle konuştuğumda
İçimdeki tüm ırmaklar sana kavuştuğunda Ruhum kitabın ve secdenle buluştuğunda
Ya Rab, bırakma ellerimi dediğimde diriliyorum Yeniden cânlanıyor, cânıma cân katıyorum!
Cânımda Seni buluyorum! Seninle huzur doluyorum!
Dirilişlerim, dostluğunun tercümesidir Seni yâr bilişimin, yoluna serdâr oluşumun,
sözlerinle hemhâl oluşumun işâretidir Dirilişlerim, sana açılan tüm kapıların anahtarıdır
O kapılar önünde gösterebileceğim en güzel beraattır Dirilişlerim, tüm yangınlardan firar edişim,
sonu olmayan bir tebessümdür! Ruhumun ebedî dosta, yegâne vuslata ilerleyişidir
La ilâhe illallâh, Senden başka yok ilâh diyerek, kendimi Sana emânet edişimdir
Durdur tükenişimi Kabul buyur dostluğuna Dirilt beni Rabbim!