Ey Yüce Allahım !
Sen ne büyüksün ki; söylediğin hep “sen" olmuş…
Biz ne kadar aciziz ki, söylediğimiz hep “ben” olmuş..
Sen vermişsin, biz almışız, bitip tükenmek, bıkıp usanmak bilmeden..
Sen sevmişsin, biz sevilmişiz, idrakına bile varmadan..
Sen söylemişsin, biz anlamamışız, körlükden sağırlıktan..
Sen beklersin, biz gelmeyiz, korkudan cahillikten..
Ey Yüce Allahım !
Bizleri önce “sen” diyenlerden, sevenlerden, verenlerden eyle...
Eyle ki öze varalım, eyle ki “biz”e varalım, eyle ki Sana varalım...