Boğuyorum aldığım her nefesi sensizlikle...

Boğuyorum aldığım her nefesi sensizlikle...

Ayrılığımın ilk yazı

Temmuzda ellerinden kayıp gitmek ne zormuş

İçimdeki yangına eşlik edercesine güneş daha bir yakıyor bedenimi

Hiçbir su ferahlatmıyor tenimi

Hiçbir söz avutmuyor yüreğimi

Şimdi eskisi kadar tanıdık değil gezdiğimiz sokaklar

Nereye kaçsam siluetin bitiyor dibimde

Sere serpe uzanıyor yalnızlığım ruhumun boşluklarında

Teselliyi sığınacak gözlerde arıyor hüznüm

Kime baksam sen oluyorsun

Boğuyorum aldığım her nefesi sensizlikle

Yalnızlığımın kalabalığını yaşıyorum su yaz günlerinde…

Fatih GÜL